صبر والدین راهکار گذر فرزند از پرخاشگری نوجوانی
بکسیها: کودکان متناسب با سن رشدی خود گاهی برای رسیدن به اهدافشان با پرخاشگری آغاز به بدست آوردن خواسته های خود می کنند، حال آنکه خانواده برای حفظ آبرو درحضور دیگران به درخواست نامعقول کودک پاسخ مثبت می دهد که خود می تواند مشوقی برای افزایش پرخاشگری کودک باشد.
به گزارش بکسیها به نقل از ایسنا، خشم یک هیجان طبیعی است و داشتن آن به بقاء انسان کمک می نماید اما وقتی این خصلت به قصد لطمه رساندن به خود و دیگران صورت می گیرد، پرخاشگری نام می گیرد.
بگفته کارشناسان خشم می تواند مفید و موثر و مضر باشد، در حقیقت وقتی انتظاراتی که از دیگران، خودمان و محیط داریم، برآورده شود تبدیل به احساس مثبت می شود و اگر نیازها غیرمنطقی باشند غالبا برآورده نمی شوند و گرفتار ناکامی می شویم و هیجان خشم به سراغ ما می آید؛ اگر بلد نباشیم این خشم را مدیریت و چاره ای برای آن پیدا نماییم، تبدیل به پرخاشگری شده و رفتار نابهنجار صورت می گیرد.
با وجود اینکه پرخاشگری نوجوانان و یا کودکان برای والدین ناخوشایند است کارشناسان اعتقاد دارند این امر در پروسه رشد کودک بطورکامل عادی است. در حقیقت، حدودا هر کودکی در این سن اسباب بازی دوست خودرا می دزدد، لگد می زند، مشت می زند، یا گاه به گاه داد می زند که برخی اوقات دلیل این امر یک ترس ساده است.
بررسی علل پرخاشگری فرزندان دکتر شبنم طلوعی درمانگر خانواده در گفت و گو با ایسنا، درباره ی علت رفتارهای پرخاشگرانه ای کودکان اظهار داشت: هنگامی که صحبت از پرخاشگری در کودکان می شود توجه به رده سنی اهمیت می یابد. همیشه ۴ نوع پرخاشگری همچون پرخاشگری خاموش (کودک با گوش ندادن به حرف والدین خشم خودرا نشان می دهد)، زد و خورد (کودک با دعوا کردن خشم و ناراحتی خودرا به خانواده منتقل می کند)، فضای مجازی (فرزند با قلدری و فحش دادن در فضای مجازی مبادرت به پرخاشگری کرده) و خودزنی (اقدام به زدن خود می کند) اتفاق می افتد.
طلوعی از علت های پرخاشگری فرزند در سن ۶ تا ۱۲ سالگی را شرایط خانوادگی اعلام نمود و اظهار داشت: نخستین بررسی انجام شده درباره ی علت پرخاشگری این است که شرایط خانوادگی را بررسی نماییم. اگر بچه شرایط و موقعیت ایده آلی را تجربه کند آن وقت باید علت پرخاشگریش در داخل مدرسه بررسی شود.
وی علت پرخاشگری در مدرسه را چنین عنوان کرد: کودکان نیاز به توجه دارند و هنگامی که در مدرسه دوست و یا رفیق نداشته باشند کمبودهایشان را با پرخاشگری در مدرسه جبران می کنند.
این درمانگر خانواده درباره ی علت پرخاشگری در سنین ۱۲ سالگی به بعد نیز اضافه کرد: فرد هنگامی که در کودکی همه شرایط زندگی نرمال را مانند روابط خوب پدر و مادر، موقعیت خوب اقتصادی، شرایط خوب خانوادگی و... را تجربه کرده باشد وقتی وارد سن ۱۲ و ۱۳ سالگی شود آغاز به پرخاشگری می کند که این نوع پرخاشگری ناشی از بلوغ در نوجوان است و پدر و مادر باید اهتمام کنند برای گذر فرزند از این سن صبور باشند تا فرزند در جوی آرام بتواند از این برهه زمانی عبور کند.
طلوعی درباره ی حل مشکل پرخاشگری فرزند اظهار داشت: ابتدا فرزند باید در نوجوانی هویت یابی و مهارت یابی را یاد بگیرد و پدر و مادر نیز باید مهارت برخورد در مقابل خواسته های فرزنشان را بیاموزند، چون کودک به هر نحوی درصدد برآورده کردن خواسته هایش است. آنها باید ارتباط با فرزند و فرزند پروری را یادبگیرند و نخستین شیوه ارتباط گیری با فرزند، بازی کردن به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در روز است چونکه بازی جزو حقوق کودک است.
طلوعی راه حل دیگر را ارتباط خانه و مدرسه دانست و اضافه کرد: ارتباط بین خانواده با مدرسه نباید رها شود؛ اگر خانواده به خاطر پرخاشگری فرزندشان شاکی هستند از مدرسه توضیح بخواهند و اگر مدرسه به خاطر خشونت کودک شاکی است با حضور مشاور، شرایط بچه بررسی شود.
او در آخر اشاره کرد: والدین می توانند بمحض این که کودک رفتاری مغایر با رفتار پرخاشگرانه و نامناسب خودرا نشان داد رفتار مثبت کودک را تشویق کنند تا اینطور رفتارهای نامطلوب او کم شود.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران بکسیها در مورد این مطلب