افزایش سه برابری هزینه توانبخشی، توان بیماران اتیسم را گرفته است
بکسیها: طی یک سال و نیم گذشته نرخ توانبخشی برای بیماران اتیسم از صدوبیست هزارتومان به هفتصد هزارتومان بالا رفته است و خیلی از این بیماران توانی برای پرداخت هزینه های توانبخشی را دیگر ندارند.
به گزارش بکسیها به نقل از مهر، جامعه اتیسم اینروزها بعد از ابلاغ نرخ توانبخشی که برمبنای مصوبه هیات وزیران صادر شده روزهای پرالتهابی را از سر می گذراند. افزایش سه برابری هزینه توانبخشی در یک سال و نیم گذشته توان توانیابی را از خانواه های جامعه اتیسم گرفته است. در خالی که هزینه های زندگی بالاست؛ خیلی از خانواده های دارای بیمار اتیسم، توان پرداخت هفتصد هزار تومان هزینه توان بخشی برای تنها نیم ساعت خدمات توانبخشی را ندارند. طی دو روز گذشته بالاتر از هزار و پانصد خانواده اتیسم با امضای کارزاری با عنوان سلامت گروگان نیست، انتقادات خودرا خطاب به رییس جمهور و سیاستهای نامناسب دولت در قبال جامعه اتیسم مطرح نمودند. در این کارزار با موضوع اعتراض به بالارفتن تعرفه توانبخشی در نبود بیمه های تکمیلی، این خانواده ها، مسؤلان را به انکار اتیسم متهم کرده اند. رها مختاری فعال حوزه اتیسم و از اعضاء فعال کارزار اعتراض به تعرفه توانبخشی در نبود بیمه های تکمیلی، به افزایش سه برابری نرخ توانبخشی طی یک سال و نیم گذشته اشاره نمود و اظهار داشت: در صورتیکه اتیسم فرایندی تشخیصی و متکی به توانبخشی به عنوان با اهمیت ترین رکن درمان آن هم بصورت بلند مدت است، ما در وضعیتی قرار گرفته ایم که تعبیری جز گروگان گرفتن سلامت فرزندانمان ندارد. چونکه توانبخشی که نقش سرنوشت سازی در وضعیت فرزندان ما دارد، تبدیل به بازار لوکسی شده که هر یک از مسؤلان سهمی در ادامه آن ایفا می کنند. مختاری اضافه کرد: ما در عین قدر دانی از زحمات و صبوری کادر درمان و با اذعان به نقش حیاتی تخصص و تجربه آنها در برطرف ساختن چالش های اتیسم، با سیاست هایی از جانب دولت مواجهیم که با شانه خالی کردن از نقش تسهیلگر بیمه ها و با افزایش نرخ توانبخشی، به رویارویی نافرجام خانواده و درمانگران می انجامد. این در حالیست که ارائه همان سقف کوتاه از خدمات توسط بیمه سلامت و بیمه تامین اجتماعی هم، با وجود ثبت اتیسم با عنوان بیماری صعب العلاج و نیاز به دریافت خدمات گسترده و بلند مدت در عرصه توانبخشی، با بدحسابی و تأخیرهای غیر قابل توجیه هم راه است و در عمل نه برای خدمات دهنده و نه برای خدمات گیرنده نقش کافی، مفید و مؤثری ایفا نمی نماید. از دیگر سو نرخ نامه جدید وزارت بهداشت هیچ انطباقی با سطح کیفیت خدمات ندارد و میزان اثربخشی این خدمات در هیچ کجای این نرخنامه لحاظ نشده است. نبود تجهیزات تخصصی مشکل دیگر توانبخشی بیماران اتیسم است این عضو کارزار سلامت گروگان نیست؛ اضافه کرد: آن چه واضح است بازآموزی و بارعلمی درصد بالایی از کادردرمان مورد نظارت وزارت بهداشت قرار نداشته و چرخه های معیوب توانبخشی بسیاری زیر سایه این عدم نظارت در کارند. در عمل در بیشتر کیلینیک ها اثری از تجهیزات تخصصی یکپارچگی حسی نیست و جای آنرا وسایل ورزشی و بازیهای فکری پر کرده است. این درحالی است که این تجهیزات، محور درمان خردسالان اتیسم هستند و بدون آنها هر درمانی جنبه تحمیلی برای کودک پیدا می کند. آن چه مسلم است کیفیت و بروز بودن خدمات توانبخشی جز پیش شرط های افزایش نرخ نبوده و در عمل میزان اثربخشی در تعریف آن جایی ندارد. افزایش قیمت هزینه توانبخشی بیماران اتیسم از صد و بیست هزار تومان به هفتصد هزار تومان مختاری اضافه کرد: مصوبه هیات وزیران ایرادهای جدی ساختار بیمه های سلامت و بیمه تامین اجتماعی را نادیده گرفته و به کیفیت و میزان اثربخشی درمان و بلند مدت بودن آن توجه نکرده است؛ ما طی یک سال و نیم گذشته در سه فاز نزدیک به هم شاهد افزایش نرخ توانبخشی از صدوبیست هزارتومان به هفتصد هزارتومان در ایام اخیر بر طبق این مصوبه بوده ایم.
مختاری با اشاره به این که اغلب مادران اتیسم با وجود داشتن مدارج علمی بالا باتوجه به نیاز شدید خردسالان اتیسم به حمایت، از جایگاه اجتماعی و مشاغل خود کناره گیری کرده و به عنوان مربی و پرستار شبانه روزی فرزندشان، خانه دار هستند، اضافه کرد: تامین هزینه های معاش خانواده های اتیسم اغلب به دوش پدران است و نادیده گرفتن سقف درآمد خانواده ها (طبق پایه حقوق قانون کار بین ده تا دوازده میلیون) توسط دولت منجر به تحمیل چهل تا پنجاه میلیون هزینه ماهیانه توانبخشی به آنها شده و این هزینه در کنار نرخ تورم افسارگسیخته امروز هیچ توجیهی ندارد. توانبخشی در وجوه مختلف از یکپارچگی حسی تا کاردرمانی جسمی، حرکتی، ذهنی، گفتاردرمانی، رفتاردرمانی، بازی درمانی…درکنار فرایندهای پر هزینه تشخیصی و دارویی خردسالان اتیسم قرار می گیرد وهزینه هنگفتی هم تحت عنوان مربی سایه به این پروسه اضافه می شود که در عمل جز وظایف خانواده نیست اما مهد کودک ها و مدارس آن را به هزینه های خانواده ها تحمیل می کنند و بدون آن از پذیرش فرزند اتیسم امتناع می ورزند. جالب اینجاست که نرخ دستمزد مربیان پابه پای آخرین تعرفه توانبخشی بیشتر می شود. فرصت برای توانبخشی خردسالان دچار اوتیسم همیشگی نیست خردسالان اتیسم یک سن طلایی برای بهبود عملکرد دارند که باتوجه به تکامل مغز جنینی و پلاستیسیته آن دریافت این خدمات از بدو تشخیص برای تغییر وضعیت کودک تا پنج سالگی بسیار حیاتی و سرنوشت ساز است. در عین حال کاهش و یا قطع خدمات بعد از پنج سالگی نیز به توقف و یا حتی پس رفت کودک می انجامد. بدین سبب باتوجه به نیاز به ادامه توانبخشی تا پایان نوجوانی و حتی بعد از آن، هزینه های اعمال شده باید مطابق با وضعیت مالی خانواده در بلند مدت و درنظر گرفتن کاستی های بیمه تعریف شوند. آیا ضرورت این نکته از دید هیات وزیران پنهان بوده و از نحوه ارائه خدمات بیمه ها باخبر نبوده اند؟ صدای خردسالان دچار اوتیسم را بشنویم مختاری دراین خصوص به لزوم شنیده شدن صدای خردسالان دچار اتیسم اشاره نمود و اظهار داشت: مادامی که منابع تامین اعتبار هزینه های توانبخشی توسط دولت تعریف نشده و برای ارائه خدمات و تسهیلات بیمه ها باتوجه به اتلاق صعب العلاج برای اتیسم و ستاره دار شدن آن، تدابیر لازم اتخاذ نشده، دولت هیچ افزایش نرخی را نباید به جامعه اتیسم تحمیل کند. این عضو کارزار سلامت گروگان نیست؛ اظهار داشت: نرخنامه ابلاغ گردیده به تنهایی پنج برابر حقوق یک سرپرست خانوار با همه مخارج زندگی آن هم با نرخ تورم امروز است و این شکل از سیاستگذاری ها نتایج هولناکی در کوتاه مدت و بلند مدت به بار می آورد. مسؤلان باید دست از انکار اتیسم بردارند و صدای بلند جامعه اتیسم را جدی بگیرند.
منبع: بكسیها
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران بکسیها در مورد این مطلب